Ah gönül ar gönül
Ah gönül ar gönül
Seherde baktın mı gök yüzüne Ne kadar sessiz ıssız manidar Ya gün batarken ufkun közüne Sen ateşi kendinde mı bildin Yaktın kendini sevdaya kefil Etrafında ne var hiç görmedin Görmedin yazık fukara sefil Sen aşkı bir fanide mi bildin Şu dünya nicesine zindan dar Martı çığlığında bir havadis Nice haller var anlatılmaz ar Her böceği arıdan mi bildin Her günaha batıp sonra yundun Hoştur hac zekat gönülde rahat Aç gözle saldırdın da ne buldun Dağ oldun yol geçmez mı bildin Eğlendin, kah ağladın kah güldün Geçmedi heves hazlar aldandın Coşkûnî senin peşinde sürgün Sen kendini hiç ölmez mı bildin Coşkûnî |