KİME GÜVENEYİM?
Elimi verince bir de kol ister
Kime güveneyim yalan dünyada Bir ömür cebinden veren ol ister Kime güveneyim yalan dünyada Her selam veren bir bela bıraktı Kimi dost bildimse canımı yaktı Kimi dert bıraktı, kimi borç taktı Kime güveneyim yalan dünyada Değersiz taş oldu dünkü elmaslar Gittikçe çoğaldı manen iflaslar Yalancı velakin doğruluk taslar Kime güveneyim yalan dünyada Evlat babasına saygısız oldu Sevginin yerine nefretler doldu Hoşgörü sarardı gittikçe soldu Kime güveneyim yalan dünyada Ömürlü sazını alsa eline Önce akort eder bakar teline Sahip olamıyor sivri diline Kime güveneyim yalan dünyada Ömürlü Aksoy Didim/Aydın |
sevdiğinden dahi emin değilken insanların nasıl güveneceğiz bu gün bu saatten sonra bu dünyada?
kendimizi gibi bilip yanıldığımız yarı yolda kaldığımız
elbet Allah a güvenip devam edeceğiz yola
selam ve saygılarımla efendim