KARAGÜLKARAGÜL Akşamın alacakaranlığında Ateş saçan ağustos böcekleri, Yaşamın dayanılmaz karanlığında Senin adını ölümsüzleştirmek için yarışıyorlardı. Damarlardaki kan kadar sıcacık Ananın yavrusuna beslediği duygular kadar sevecen adınsa Ufkumda derin izler bırakıyor Ve beni Her geçen gün biraz daha sana bağlıyordu. Sense ardına bile bakmadan giderken uzaklara Her geçen gün çağıl çağıl kabaran duygularım Bir düşten uyanarak gözlerinin derinliklerinde Ve maziyi yaşamak istercesine O siyah beyaz resimlerdeki gülücüklerinde Sana yeniden kavuşmak istiyordu delice… Sense; Sessizliğin ardındaki bir fırtınaya benziyordun her geçen gün. .. Ve düşlere vurulan pranga gibiydi Pusuya yatmış öfkelerin ardına sinmiş gizemin… Her şey biraz daha anlamsızlaşıyordu şimdi Her göz açıp kapadığımda gülüm Duygularıma yer etmiş birlikteliğimizden Derin bir iz kalıyordu yaşanılamayacak geleceğimize… DAĞCI |
Emeğini yürekten kutluyorum
_________________________Selamlar