Canın mı acıyor senin?
Neden ekşimiş yüzün?
Neden yaşlar süzülüyor?
Dilin mi tutuldu senin?
Neden konuşmuyorsun?
Sözcükler boğazına mı diziliyor?

Canın mı acıyor senin?
Hırçın bir deniz gibi dalgalısın.
Hırsla vuruyorsun gönlümün sahiline.
Yetmiyor mu alıp götürdüklerin?
Tekrar tekrar gidip geliyorsun.
Yıkmak mı istiyorsun beni?

Canın mı acıyor senin?
Dalları sökmek ister gibi esiyorsun.
Tek tek kırılıyo dallarım. Yetmiyor mu?
Ne gül bıraktın, nede yaprak...
Simsiyah gökyüzün ama yağmıyorsun.
İstediğin oldu mu,? Ben çorak toprak

Canın mı acıyor senin?
Toz duman her yer..
Ardı ardına çarpıyor pencereler.
Peş peşe şimşek gibi çakıyorsun .
Yıldırımlar düşüyor gönlüme.
İstediğin oldu mu? Yanıyorum işte.

Hep senin mi yanıyor canın?
Bende etten kemikten insanım.
Hep sen yıkar, hemde yakarsın..
Nasılsa yine senin acır canın...
Birkez olsun düşünür müsün?
Buz kesmiş ruhun sen hiç üşür müsün?

Hani gitmiştin ya, dönüpte sırtını.
Sökülmüştü yüreğim...
Parçalanmıştı bedenim.
Garip Şenol tek sendin dileğim
Şimdi sen ağla, ben yaşın sileyim.
Sen ağlarken ben nasıl güleyim?