EY-LÜL’E !

Bu günlerde Eylül gibiyim!

Biraz hüzün kokar gönlümde,
biraz güz dökümü,
biraz da heceleri döker kalemim.

Döküldükçe bitmeyen,
aksine artan, cümleler dolar bulutlarıma.
Suskunluğumun koynuna sığındım,
kucağında biraz mağrur,
biraz uykulu düşlerim.

Düşüncelerin ayak izleri tenimde,
arnavut kaldırımında boylu boyunca,
uzanmış yalnızlık .

Özlem volta atar durur,
gönlümün sofasında..
Biriken sessizliğin taşmasına da
az kalmış sanki,
dağ taş sel basacak taştığında da..

Yukarı yazsam özlem, aşağı baksam özlem
sağımdan solumdan sobelemiş özlem..

Kaçarım yok, kaçasım da yok zaten..
Tutuklu kaldığım özlemle hasbehal ederiz artık..

Biraz senden, biraz benden, biraz da ondan bundan..
Ömrün kulaklarını çınlatırız,
dayanamaz ve gelir diyerek umarak..

Gelemez ise biz toparlar heybemizi,
alıp yüreği kalemi göçer gideriz..

Geldik, gördük ve göçtük der gibi.! DDD

Derya Dender / 16-09-2022.. 19:00 / İstanbul