SAV/AŞBir bebeğin gülücüğüne asılı güneş ışıkları Zifiri düşler ağır ağır inerken yeryüzüne Güneşin ışıltısı kayıp ve çok uzaktı ömre Buz tutan mermilerin sesleri, musalla taşı kadar soğuk. Hayalin çıkmaz sokağında, çığlıklar yankılanırken Suskunluğu giydi çocuk, çığlıkları çığ gibi yürek dondururken.. Serzenişler yükseldi, anne kucağından koparılan kuşlar için Ağıtlar ayyuka çıktı, yetmez mi bunca kan ve gözyaşı .. Aşları savar gibi döküldü, damla damla kızıl alevler yerkürenin tenine Sustukça zihinler, zindanda bir zebani gibi bekler vicdanını yitirmişler Arafta kalmış kalabalığın, hissizleşen insanlığın ipini çekip, Onca ruhu yaralı, bitap düşmüş mezarlıkta yaşayan ruhların ardında Adına yeni Dünya dedikleri cehenneme yuva kurmaya ! DDD Derya Dender 10 Ekim 2023….22:40 İstanbul |
Emeğinize yüreğinize kaleminize sağlık üstadem güzel bir şiir tebrik ederim Saygılarımla