CANSIZ!
CANSIZ!
Anladım ki; En çok kendimde kaybolmuş ve hep kendime kavuşmuşum…! Onca cansız yürek birikmiş ki ömürde, sanki bir cihaza bağlı atan.. Cihana çizdiğim resimlerde hep bir bulutun kirpiğine ilişir damlalar.. Yaşım yaşı olur gözlerin, yasım yasından geçerken.. dağlar yüreği kızgın bir mil özlem.. Hayatı yüklerken dallarında sararıp dökülenler anlardan ibaret.. Zamanın celladı takmış boynuma yağlı urgan saatleri, Vurdukça vuruluyorum en kuytusundan, en savunmamızlığımdan.. Cifte kavrulmuş hasretler boğazımdaki düğümde. Anladım ki; En çok kendimde kaybolmuş ve hep kendime kavuşmuşum…! Sefere çıkışımın kaçıncı tekrarı bilemedim, çetelesini tutmayı çoktan bıraktım. Savrulurken ömrün teninde, kaç adım öze döndüm kim bilir. Her defasında sökülen anıları dikip, yaralarıma pansuman yaptım.. Yine onaramadım anların dehlizinde kaybolmuşluğumun kaybında, gerekçeli bir karar veremedi yürek yargıcım.. Yine ertelendi umutlarım bir sonraki celseye.. Ey hayat; yine ben yazdım, sen güldün ardımdan sinsice Bildiğine okur gibi, bilmediğim bir mechule yol almak düştü kısmetime! DDD Derya Dender …. 16 Eylül 2022… 16:20… İstanbul |
Saygı ve selamlarımla