Cennet Sanırım
Gözleri aşkla gülen kadın
Sensizken sevgiye hasret Sözlerim, sana baktıkça hep yarım kalır Çünkü sana bakmakmış meğersem cennet Ve yavaş yavaş geçer zaman Varlığınla çiçekler açar, kuşlar öter, gökyüzü artık masmavi Sonra bir tatlı deniz kokusu alır dört bir yanımı Sessizliğin huzuru kaplamış ruhumu nihayet Vakit dolar, ömür biter, gelir son bir esinti uzaklardan Ve işte o sırada bir çocuk ağlar Deniz kokusu siner ya üzerimize, deniz bizi birbirimize bağlar Gözler kapanır, hava kararır Dilekler sadece sen olur, hasret acı verir ve artık kavuşmak yakındır Sözler biter, sesler gider geriye bir tek sen kalır İşte o zaman; ölmeden önce görürse seni bu gözlerim eğer, seni gören gözlerim seni cennet sanır |