GÜZ MEVSİMİ
Güz ayında düşen. bir yaprak gibi.
Savrulup’ da dört bir yana giderim. Mehtapta parlayan, yıldızlar gibi. Işığım kaybolur, kayar giderim. Güz ayında solan, güller misali. Aşkın ile lal olan, diller misali. Gezerken yollarda, deli misali. Meçhule doğru, çeker giderim. Aşkın rüzgar gibi, değer tenime. Kapıldım giderim, sevda seline. Hasretin ağrısı, çöktü soluma. Takvimsiz günlerde, yaşar giderim. Yine bir hüzün, çöktü göğsüme Yüreğim dayanmaz, aşkın yasına. Ben kaçtıkça dertler, gelir üstüme. Bir miskin misali, yanar giderim. Muhsin SÜNBÜLCÜ. |