Şiraze'den sevgiliye şiirler-111
ÜMİTSİZ BEKLEYİŞ KAHREDER BENİ
"Bir terk edişin var ki içimde, çiçek açtı acılar Bu hangi ilk, bu hangi son, bilemedim şiraze* Demiştin ya Mektubunun birinde Ne ilkti bu, ne de son oldu Yalnızlık rıhtımında Öksüz kalan Yol gözleyen bu sevdam Ayrılığa esir düştü bilesin Yokluk şehirlerinin Kör sabahında Özlem çiçekleri Bir bir açarken istemsiz Günler, günleri Aylar, ayları Yıllar, yılları Kovaladı durmadan Ben aynı yerde Ben uykusuz Ben susuz En kötüsü ise Bir zamanlar, kahkahalarının çınladığı Bu yerler Sessiz ve ıssız Biliyor musun Şimdilerde bir yaradır Sol yanımda sensizlik Ne rüzgarlar okşuyor saçlarımı Ne de ruhumu okşuyor şarkılar Bir kısır döngüdür Hüzün nöbetleri yürekte Bir başı bozuk beladır efkar Her gece Şişelerde aratıyor huzuru Ama Ne mümkün Battıkça batıyorum Hüzün kumsalının bataklığına "Gülü soluncaya Seni ölünceye kadar" seviyorum Diyen sen Sensizliğe mahkum etin beni Bilmeden Mutluluk, huzur kalmadı elimde Yok satıyorum iyi mi Bir ben bilirim bu yokluğu Yine bir ben Sensizliğe müebbet yemiş Bu yüreği İster yok say Ya da Gelişinle sevindir Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Kaleminiz kavi ilhamınız daim olması temennisi ile esenlikler dilerim.