Şiirlerimi yazmak için yazanlardan değilim ben!
Yaşayarak yazanlardan,yazdıklarıyla yaşayanlardanım!
Benim şiirlerim nefes alırlar…
Çoğu okuduğumda hep ağlarlar,baştan aşağı süzülür durur damlalar.
Ben yazarken kağıdım kalemim ıslanır..
Bu yüzden her cümlemi farklı yerine yazarım.
İşde bu yüzden mürekkepli kalem kullanmaktan kaçarım.
Yaşayarak yazanlardan,yazdıklarıyla yaşayanlardanım!
Sevdamı anlatacaksam eğer yüreğimin delicesine çarpması lazım,
Özlemimi anlatacaksam aylarca sancısından kıvranmam lazım,
Acımı anlatacaksam bağrımı parçalarcasına ağlamam lazım,
Yalnızlık anlatacaksam günlerimi onunla geçirmem lazım…
Dedim ya,şiirlerimi yazmak için yazanlardan değilim ben!
Bir sofradan ibaret kelimelerim…
Bazen çeşit çeşit yemek,bazense kuru soğan ekmek.
Her ikisiyle de yapabileceğimin en iyisini yapar,isteğimle sunarım.
Ama şöyle de bir uyarı yaparım:
‘’Laf olsun diye oturmayın,bu sofra gerçekten ihtiyacı olanların!’’
Dedim ya şiirlerimi yazmak için yazanlardan değilim ben!
Yaşıyorsam yaşadığıma dair olması lazım.
Bir gün demiştim ki;Nasıl yazdığımı şiirle anlatacaksam,
Önce kalemin ucundan dökülecekleri yaşamam,yaşadığımı şiirlerimde anlatmam
Ve nasıl yazdığımı anlamam lazım!
Bu saatten sonra yazmam içinse,
Sadece kağıdım,kalemim ve yüreğim lazım.
E.GÖK