TUT BENİ DOSTUM
Geceler oldu karanlık uçurumum,
Kalbimin acısı tek isyanım, Umutlarım yıldızlar artık benim, Yakınımda ama erişilmez! Benden önce düşüyor uçurumda gözyaşlarım Acım sonsuz,uçurumum gibi… Bu sonsuzlukta düşüyorum tut beni… İzin verme n’olur düşmeme… Tut beni bırakma dostum! Gücüm yok bir yerlerden tutunmaya… Yıkılmış bedenim ve dayanılmaz acım var ama gücüm yok. Tut beni seni tutamadığım için tut! İş işden geçmeden tut beni… Yol yakınken tut beni dostum... Solmuş çiçeğe denizleri versen ne yazar, Solmak üzereyim dostum,dik beni… Suya gerek yok,yerimde önemli değil… Yeter ki bulunduğun yere dik. Artık ne kalbimi taşıyacak gücüm var, Ne de acımı taşıyacak kalbim. Bu uçurum çok karanlık Kaybetme beni… E.GOK |
yüreğin gül yaşamın mutluluk ömrün iyi dostlarla olsun