GARİP USTAM'A
Ah be Garip Ustam!
Balik oldum bu gece. Girdim raki şişesinin içine. Sen o şiiri yazarken giremedin diye? Nerden mi biliyorum? Girseydin yazmak aklina gelmezdi! --- Kendimi çok sevdim birde. Senin yerine. Hem güzeldim hem işçi çünkü. --- Gözlerimi kapattim. Dinledim İstanbul’u. Yine yerine. --- Hoy lu lu şarkisini da söyledim. Sen seversin. --- Bir taş attim o ağaca. Seninki düşmemişti ama Benimki düştü. Yinede istedim taşimi. Sen olsan isterdin çünkü. --- Biliyor musun? Ben de atmam gemilerin ardindan kendimi. Birbirimize benziyoruz biraz. --- Belki de dediğin gibi, Ağlayip, Sonra da sesimizi misralarimizdan Duymasini bekliyoruz. --- Halbuki biliyoruz adimiz gibi! Dokunamazlar ki gözyaşlarimiza elleriyle. Ne de güzel yazmişsin Garip Ustam! --- Biliyor musun? Seni duyuyorum. Herşeyi de söylemek mümkün. Ama yine dediğin gibi Anlatamiyorum! --- Ah be Garip Ustam! Hangi acilara yumruk sıktın kim bilir? Hangi sevdalar islatti kirpiklerini? Hangi kabuslar ak düşürdü saçlarina? Sağlik olsun mu dedin sende? Peki oldu mu? --- Ha birde.. Son olarak, Beni de o havalar mahvetti... Hava deyince, Yazmadan geçemeyeceğim. Biz artik bedava yaşamiyoruz biliyor musun? Peynir ekmekten daha pahali Hava su, hele o hürriyet! Herşeyin bir bedeli var artik. Esirlik hariç! E.GÖK (Orhan Veli Kanik anisina) |
Sizde gerçekten hakettiniz ustadan övgüyü
Onlar güneş
Biz yıldız
Onlarsız nasıl aydınlanırız.
bu satırlarda benden olsun, katkım olsun ustayla olan sohbetine.
saygılarımla.