İNSANOĞLU MEVSİMSİZ ÇİÇEKLENİRhele bir kuş konmaya görsün, hele bir bahar gelmeye görsün, mevsim kışsada, gonca gül yakamda, kanatlardan kanat kanat dökülse çırpınışı yüreğimde, insan bir yürek iki solungaç, ya kondu, ya uçtu,bir kuş, hepsi bir çiçekti bir zamanlar, bu kadar böcek, bu kadar çiçek, mevsim mi bekler, insanoğlu mevsimsiz çiçeklenir… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |