SONBAHAR GÜLÜ
Yaprak döküyor göz yeşili ağaçlar
Süpürüyor… Rüzgârın ağır esintisi Gitmelerin sarhoşluğu musalla Elvedaların boynu bükük hüznü Kalbimde büyüttüğüm Sen ey sonbahar gülü. Sukut diller, sancılı acı hasret Gökyüzü eller Kalem defter toprağın Salkımlı bağlar öksüz Sarkıt, sarkıt süzülüyor Saçların rengi gecesi Bulutlardan bezeli gök rengi boncuklar. Diyarlar garip meçhul sonrası Mor kelebekler uçuşuyor Mendillerde gar havası sevinçler Bana uzak... Yalnız ve yaban Acı siren sesi yüreğim Siliyor pasını rayların İki damla gözyaşım. Tutunur mu söyle! Sen ey sonbahar gülü Can suyu olur mu acın büyür mü? Senden ırak diyarlarda öksüz Boynu bükük fidanın. |