Bu da sana son vedam...
Oysa nasıl başlamıştı yıllar once hikayemiz
Ben yıkılmış bitap biçimde sana gelmişken Sanki bana yıkıntılarını toplamaya geldim der gibi baktın O an dökülüverdim sana tüm taşlarımı acılarımı hüzünlerimi.. Günden güne yeni ben olmaya başladım yanında Bana yeniden can veren sen oldun Kendime getirdin boşuna hüzünlendiğimi anladım Güçlendim silkelendim kendime geldim Kalbim iyilesmisti senle her konuştuğumda Günlerim renklendi senle koşturduğumda Herseyin degeri degisti bende Tum mucizeler senle gerceklesti. Yıllar geçti vee... O yeniden inşa ettigin beni bu defa sen yerlebir ettin Sev dediğin kalbim sevmişken seni bukadar ucsuz bucaksız Şimdi sen enkaza çevirdin tüm varlığımı Artık o enkaz yerine hicbirşey inşa edilemeyecek Çünkü bir mezarlığa döndü içi Etrafı sardı karanlıklar Ve içinde bana vaadertiğin gelinlik yerine kefen layık gördün ... Sakın ağlama sevdiğim sakın oraya adım bile atma Atma ki daha fazla sızlamasın kalbim... |