Sabır mı sabır tabi ki..!
Karakola düşmüş avratlar
Dallardan kopmuş meyveler Göğsümde iyileşmez yaralar Ağrılar, Sızılar, ve Hastalar...! Sabır mı sabır tabi ki..! Uçuyor gökyüzünde bulutlar Onlara eşlik ediyor dağlar… Kırılmış dallar, Islak ve yumuşak otlar Ateşi tutan avuçlar Hızlı sürüklenen ırmaklar Hazdan çıldıran dudaklar Sürgün yemiş çıplak bacaklar Hastalar...! Sabır mı sabır tabi ki..! Bir de soğuk Gökten yağıyor karlar Suya hasret topraklar Anılar..! Sarmış uyuşmuş bedeni acılar Mahpushane..; Koridoru soğuk taşlar Penceresiz ışıklar Güneşsiz akşamlar Gecesiz yıldızlar Öfkeli kanamalar Hayalsiz uykular Dilsiz duvarlar Atsız arabalar Hastalar...! Sabır mı sabır tabi ki..! Karakolda..; İhbarlar Yasaklar Kirlimi kirli uzamış sakallar Bir de, Yalnız kalmış aynalar İçimizdeki o kavgalar Ellerimizdeki kadınlar… Şiirler..; Küfürlü mısralar Hüzün kokan yıllar Akşamı olmayan sabahlar Sevdası bol şafaklar Asfaltı olmayan dar sokaklar Yağmurda ıslanmış saçlar Yatağını bulan sular Dalgası olmayan kıyılar Savaşa hazır korkusuz insanlar Korkusuzca yaşayanlar Hastalar...! Sabır mı sabır tabi ki..! Bir beste çalanlar Hiç mi hiç susmayan sazlar Aysız gecede küsmüş şarkılar Ardından, Gözlerde yaşlar ve Mendil sallayanlar… Sabırlar… Sabırlar… Yarına bakan çocuklar Hızla tükenen çağlar ve en son..; Bu hayatta boşmuş bütün olanlar… Bayram Köse |
*** SABIR MI SABIR TABİ Kİ..! *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...