BAŞKA GÖNLE PARK ETTİN
Nasıl bir vefasızsın, vicdanın yok mu senin
Bitmeyen gecelerde, rüyaları terk ettin Hep taze bahar kalıp, solmasın beyaz tenin Değiştin sen diyorsun, bunu nasıl farkettin Sen ki nereye gitsen, peşin sıra gelirdim O anda niyetini, bir bakışta bilirdim Ben ki her gülüşünde, ilk baharı görürdüm Gözlerine bakınca, orda durup çarkettin Her zaman kıskanırdım, şu bade içenleri İmrenerek bakardım, güzeli seçenleri Bir bir sıralıyordun, içimden geçenleri Öyle bir an geldi ki, mutluluğa garkettin Daha benzerin yoktu, gönül yakışlarında Saçlarına her renkten, çiçek takışlarında Kimseye benzemeyen, masum bakışlarınla Sevda denen iksiri, damarıma zerkettin Elbette seven yürek, kurallara tabi de Tüm coşkun nehirlerin, bilinmiyor debi de Tam parkın ortasın da, sanki büyük abide O ağacın altını, bana saray, barkettin Benle vuslata koşu, muradına ermedin Aşkını halı yapıp, şu önüme sermedin Madem seviyor idin, bir kez ümit vermedin Neden bana gönlünü, yıllar yılı berkettin Lüzumsuzu bıraktın, halden bilmeze gittin Bu yüzden çekinmedin, sılanı da terke ettin Ömrün ah ile geçti, büyük acılar tattın Gönül köşküme değil, başka gönle parkettin Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ BERK: Katı, sert, çok sağlam |
Şiirin anası dır hüzün
kıymetli hocam Kaleminiz daim olsun inşallah saygılarımla