AKÇAY’DA MAHPUSLUKAKÇAY’DA MAHPUSLUK Zor sanat şu mahpusluk Dayanılmaz Ne doyumsuz duygu Sevgilinin ardından hüzünlenmek İç çekerken erimek Kendi kendini yemek Boşluğa düşmemek, direnmek İki haftada bir görüşmek İçine bir köz düşmek Ben içeri, Sen dışarı giderken Ağıların, acıların tünediği Koparır götürürdün yüreğimi Yaralı gurbet kuşları gibi O mazlum, o masum gülüşlerin Boz kırlar gibi derin Asılı kalırdı, gözlerimde gözlerin Alamazdım kendimi senden Bir karacanın, akarcanın Toprağa akan ılık ılık Şarapsı kanı gibi sızardın İçimden de öte içime, iliklerime Tükenir, bitkin düşer Gelemezdim günlerce kendime Kasım 1982 Akçay Askeri Cezaevi / İskenderun |
*** AKÇAY'DA MAHPUSLUK *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şairimi içtenlikle KUTLUYORUM...