Tuttuğumuz Dallar...Bir Nokta dahi değiliz aslında Yarattığımız O Koca koca Tanrı/lar hariç, Bizi bizden alıp götüren, Bir yoklukta Bir Hiç Yaparak, Kendi kazdığımız Çukurun hezimiyeti Bir nevi Karanlığa hapis olma icabı, Der gibi sanki Güneşi Gördün de Ne oldu yani, Boyun gökyüzüne mi uzadı O Sırtındaki kamburlarla, Kalbi tutsak Tutarak Can yoldaşı yüreğin Hüzünlü bakışları arasında, Ne sen bilirsin Ne de ben Bildiğim tek sey Kendim ettim kendim buldum Şarkısı gibi, Notaları Bozuk Şu dünyada, Yalanlar gerçek olsa, Olsaydılar Tuttuğumuz dallar Çoktan kanat olurlardı... * Berlin, 31.08.2022 * Talat Özgen |