dava// . . . çık gayrı çık artık içim, içimden görmüyor musun dışım, içim değil nicedir delik, deşik bir uykusuzluğa bir deri bir kemik umarsızlığım karalara evrilirken içim kar beyazı boz’kırlara d/evrildi kirimin saçı, sakalı çık gayrı çık artık içimden aşk.. göremiyor musun içim, dışım değil nicedir çekip gidemedim kendimden geçemedim haşa o gül teninden iftara yudumsayan kıvrımsız dudak, nefs’i, nefesine yutkunan kucak gibiyim çık gayrı çık gel dön artık aşk.. göremiyor musun ben, ben değilim nicedir senden öte ki aşk hiç değilim her aşk kadın gibidir, ayrılık adam affet aşk affet öğretemedim kendime ne adam olmayı ne de bu davaya ölmeyi... . . . // ilhanaşıcıağustosikibinyirmiiki |