Barınak
Yüreğim geceyi terk ettiğinde
Denizi kucaklayan ay kaybolur Ve gecenin nabzı söner Sabah güneşinin gülüşüyle Mutluluk tüy gibidir Tam tasmasından yakaladım derken Uçar gider en hafif rüzgârla birlikte Birden yere düşer, toprağa karışır Ateş kadar saf benim duygularım Kalbin her an beni bıçaklarken Çekeceğim çileye âşık oldum Gözlerinde bir barınak arıyorum Kalbine bir tohum ek Parlasın zambaklardaki çiğ taneleri misali gözlerin Göz kapakların arasında belirsin sevdamız Işık dağını yontup adını çoktan yazdım Fazla uzaklaşmış olamazsın Beni sevginden mahrum etme Seğmenoğlu |
Gün Eksilmesin Pencerenizden
Saygılar Sevgiler