Dev Aynası
Bir koltukta yığılıp kalmak
Donuk bir ay ışığı kadar kasvetli Moonlight sonat! Bu hoş melodiyi kulaklarımda beklerken Omuzlarımdan aşağı atlılar Dörtnala koşuyorlar Düşler engebeli düşüncelerden yana Ne yapsak iniyor giyotin Boynumuza değil üstelik düşüncelerimizin tam ortasına Gitgide büyüyor duman Sonra bir çaresizlik ciğerlerime kadar Ne gözlerim görüyor artık Ne de gözlerimi görebiliyorum Dünya denilen bu dev aynasında… |