Susuşluklar...yüzüm’süzlük olmuş artık yüzün dinle sevgili yoksa içimdeki denizleri taşıracak dizlerimin titreyişi ve ilk yitirilen olacak sana biriktirdiğim cümleler dinle yüzümün ağlayan yanı, bütün susuşlarım seninmiş gibi dinle! dönüşüne bir “ben” adadığın için mi sevgili bu şehre gelmeyişlerin ki tam da saçlarınla bir sana büyürken ben oysa hiç yakıştıramazdın yüzüme sen bir nefeslik hüzünleri bile, bensiz hiç bir şehir sana tanıdık gelmezdi, hiç bir deniz yokluğumda durulmazdı sana. asırlık hüzünler çırpınıyor yüzümde şimdi ve dudaklarımı parçalıyor artık yüzüme esen her şey bir yürek kalıntısı senden şimdi içimde kalan.. ben ne kadar daha gördüğüm her yüzden toplayacağım seni daha ne kadar bir ucu denize çıkan yollar çizeceğim avuçlarının içine şimdi ben dinliyorum bütün susuşların benimmiş gibi hemde! |
ben dinliyorum
bütün susuşların benimmiş gibi hemde!
mest oldum okurken...
emeğinize sağlık