YİTİK BİR SEVDAYDI...Yitik di sevdalar kaybedeni meçhul Öksüz kelime yalnızlığındaki gönlüme Dünya denen han, bir mapushaneydi Yetimler ağlarken kaybettiklerine Bu yürek çoktan unutmuştu bile ağlamayı Oysa gözlerde hep hüzünlüydü bakışlar Uğrayanı kalmamış çeşme misali, Susuzdu yürekler… Kim bilir? belki de gidişinle, Boynu bükük bir çiçekti uzakta üşüyen Ve bir gidişte acıların izi kalıyorsa Bilesin ki gözyaşı bile üşür o yürekte İşte bu yüzden önce seni, Sonrada sevmeyi unuttu bu yürek. Oysa aradığı şey, başka bir yürekte yeşerirken Kaybolmuş şehrin sokaklarında bulduğu, Kim bilir? belki de yitik bir sevdaydı… H.A |
*** YİTİK BİR SEVDAYDI...*** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...