SEVDİKLERİM HASRETİM OLDU
El uzattığım çiçekler, bir bir soldu
Börtü böcekler kaçtı, hiç talan oldu Neye değer vermişsem, hep kaçak oldu Her neyi sevmişsem yok hasretim oldu Beyaz yaka, siyah önlüğüm eskidi Çocukluk, gençlik derken, hayatım bitti Şiirler yazdığım, defterler silindi Her neyi sevmişsem, yok hasretim oldu Asker arkadaşları, tüm akranlarım Sevdiğim öğretmenler, ders hocalarım Girdiğim sınavlar, hayat başarılarım Her neyi sevmişsem, yok hasretim oldu Kalmadı hiç ana, Baba, dayı, amca Göç verdik silamızdan koptuk topluca Göçebe yaşarız ömürümüz kısaca Her neyi sevmişsem yok hasretim oldu KUL AHMED-İ ne varsa dünümde kaldı Mutlu, mesut yuvalar hepsi dağıldı Bitti gençliğimiz hayaller de yandı Her neyi sevmişsem yok, hasretim oldu Ahmet Ali Canbaz |