Dilek Her seferindeBir kuş olmadım Bir mevsim olmadım Bir bulutada dost olmadım bayramı rüzğarlı tepede bir gökdelenin terasında gibiyim Nemrut dağı piramit misali göllerin harelendiği yerde otomobilin ibresini coşturan döngel-selvi yollarında güz mevsimi yaşayan vadilerde ilk üniversite yöresinde-evlerde özdeş sade hayata dostlarla geçirdim ayrı bir gezegen olamaz yurdumun doğu yakası burası mihenk taşı burası ömrün yekparesi hengame atılmış zindanına Fıratın suyu Harran ovasında medeniyetin beşiği-zengin payesi fidanlar dominant taşları gibi son semeresini veriyor renkleri solgun güz mevsiminde vasıl olsun yurdun dört köşesinden her bir fert içlerinden çekilsin stres güven var aşıkların su getirdiği gibi ekmeği vazgeçilmeyen nevale eski taş konaklar misafirhane göz uykuyu tanımaz geceler boyu sevgi pınarı hiç bitmez bir diyardan ötekine kuş bakışı gün geçmez buralarda ömür geçer yanık türkü hiç bitmez bayram aynı olsun yeryüzünde umut budur.dilek her seferinde |