ÜŞÜYOR BU ŞEHİR
Estikçe deli rüzgar boş sokaklar üstüne
Yuvasız kuş, dalında gül, tende can üşüyor Buluşur uzun gece sabahın ayazıyla Çiğde yaprak, yastığımda yalnızlık üşüyor Doğmuyor güneş senin olmadığın şehirde Boş kalan ellerim, sinede gönül üşüyor Yağıyor yağmur sensizliğe ağlarcasına Pencerede buğu, dilimde adın üşüyor Yazarım satır satır anıları deftere Kağıtta mürekkep, cümlede mazim üşüyor Dalıp gidiyorum çalan şarkının hüznüne Masada çayım, gözlerimde hasret üşüyor Yılların yorgunluğu düşmüş siyah saçıma Kaderde vuslat, hayallerde umut üşüyor Hatice Olkuner Üstadın kaleminden Sonbahar mevsiminde bağım ile bostanım Bülbül konmuş, dal’ımda gonca gül’ler üşüyor Hasretin koynuna düşmüş yanıyor bu beden Ateş düşmüş, yanan bağrımda can’ım üşüyor Yıllarda tükendim, geçiyor bitmekte ömrüm Geç kalmış zaman, hayalimde sevdam üşüyor.. _______________Kul Seyyah Issız sevda çölünde susuz kaldı yüreğim Acıya dayanmayan kırık kalbim üşüyor Saçlarının içinde kayboldum senelerce Yakamozlar damlıyor hayallerim üşüyor ________________Mahmut Çeçenoğlu Giderken düşünmedin ne yaparım ben sensiz Yokluğunda sevgili yalnızlığım üşüyor ________________Kardelen-1 |