Ab-ı HAYAT
Yüzümden eksik olmaz tebessüme bakmayın
Üzerini örtecek nice korku var bana Karanlıktayım diye aman ışık yakmayın Gecemi aydınlatan Ay ışığı yar bana. Düştüm kalktım bir daha, ibret ile bakıldım Ateşi harladılar çıra oldum yakıldım Doğdum üzerimde kan, kuytuya bırakıldım Nicelerin sığdığı koca alem dar bana. Biri var biri yoktu katıkla ekmek aşın Gözlerim çeşmesiydi kederle akan yaşın Bitmez Dünya sınavı taşıdığım bu başın Kim bilir daha nice zarar ziyan var bana. Gizli saklı nice sır birikti benliğimde Unuttum eşi dostu kayboldu kimliğimde Ab-ı hayat mı aktı boşalan demliğimde Üç gün fazla yaşasam söyle nesi kâr bana. |
Dağların uğultusu zirvelerinden geçer
Denizin dalgaları yakamozları biçer
Bütün bu tezatlığın tabiatı ar bana
Harika bir hece okudum yine kalemşinizden değerli şairem..
Yürek sesinize gönül dolusu tebrikler. Sevgilerimle...