KÖYÜM
Soğuk sulu pınarlar, gürül gürül akmıyor
Komşu kızı asiye, niye camdan bakmıyor
Viran olmuş bağları, artık bülbül ötmüyor
Yabana dönmüş köyüm, ne olacak bu hali

Oyun havası çalmaz olmuş, davul zurnalar
Uçmaz oldu gökte kuşlar, gelmiyor turnalar
Akmıyor çeşmede sular, pas tutmuş kurnalar
Yabana dönmüş köyüm, ne olacak bu hali

Muhtar köyünde durmuyor, levhası silinmiş
Bir hacı amcam kalmış, oda yüzü gerilmiş
Boşalmış bütün köyüm, çoktan işi dürülmüş
Yabana dönmüş köyüm, ne olacak bu hali

Köyümüzde güneş bile, bir başka batıyor
Çift süren kalmamış, herkes öküzü satıyor
Eyvanda Veli emmi, postu sermiş yatıyor
Yabana dönmüş köyüm, ne olacak bu hali

Köyümün bağlarında, yabanı güller açmış
Hayat kalmadı diyenler, İstanbul’a kaçmış
Köyümün küçük Ali’si, ta İzmir’e göçmüş
Yabana dönmüş köyüm, ne olacak bu hali

Eskiden benim köyümde, saygı sevgi vardı
Komşuluk çoktu, herkes birbirini arardı
Akşam oldu, gökyüzü birdenbire karardı
Yabana dönmüş köyüm, ne olacak bu hali

Gelip gördüm bu halini, gözlerim doldu yaş
Tarla çayırda ot bitmiş, her taraf olmuş taş
Hayvancılık kalmamış köyde, toplamı üş baş
Yabana dönmüş köyüm, ne olacak bu hali

Yapa yalnız kalmış köyüm, içinde kimse yok
Bulamasın hiç kimseyi, gidenin derdi çok
Gidenlerin hepsi açtır, sanmayın karnı tok
Yabana dönmüş köyüm, ne olacak bu hali

Midayet derki, herkesin bir hayali vardır
Buna bir çare bul hükümet, bu göçü durdur
Bilki doğduğu yer insana, en güzel yardır
Yabana dönmüş köyüm, ne olacak bu hali
(0818) Ekim 2009
Şair Midayet Kara