El oldum bugün
El oldum bugün
Gönlüme dikeni yiyip bekledim Bülbül gibi zarda dil oldum bugün Felekle çakıştım kalpten tekledim Yüreciğim darda sol oldum bugün Yılların yükünde haşlanmış halde Gencecik fidanken yaşlanmış halde Katılaşmış kalpte dışlanmış halde Çok sevdiğim yarda el oldum bugün İncecik sıratta aldım elemi Tükettim kağıdı kırdım kalemi Düştüğüm durum bu rüya alemi Aklı bitmiş serde yol oldum bugün Gözüm gördüğüdür yetişmez elim Ha koptu kopacak tutulmuş dilim Gazını tüketmiş yanık fitilim Yanıyorum harda, zül oldum bugün Yüreğim evresi sevda yanığı Yaşadığım dünyam acı konağı Kan revan içinde gözüm çanağı Soktun beni derde, sel oldum bugün Ayakta duramam topuğum basmaz Zemheride dondum bıçakta kesmez Ağzım kilitlendi nefesim esmez Sözüm sözsüz burda, çöl oldum bugün Gözyaşlı Aras’ım yüreğim doldu Canım dediklerim toprağım oldu Koca çınardım bak yaprağım soldu Kalakaldım zorda, dal oldum bugün İSHAK ARAS ishakaras(mihman) Söke/Aydın Kader gerçeğine boynunu büken Çile kuyusundan sabrını çeken Yusuflarda gördüm yaşını döken İmtihanlar varda kul oldum bugün.... Ahmet Kara Kapanmazdı kapım ne telefonum Vefayla sevgiydi en yüce konum Hazan mevsimine giderken sonum Adı anılmayan kul oldum bugün.... yakamoz deniz Hazanda yapraklar koptu dalımdan Denizin dalgası vurdu salımdan Kimseler anlamaz benim halımdan Rüzgarında estim yel oldum bugün... Kardelen-1 |