GÖNÜL PENCEREMDEN
Bir akşam üstü gelmiştin gönül bağıma
Dolmuştu tac yaprakların boynu bükük Gözlerin hüzün bulutlarına mekan olmuş gibi Baktım gönül gözümle gönül pencerenden Divanına durmuştu yaratanın ruh-, mücevherin Uzanmış yalvarıyordu içindeki küçük kıza ellerin Dize dize şiir misali söz ediyordu dillerin Yaslanmış omzuna bir birinden güzel düşlerin Aşk-ı sevdayla bakıyordu gözlüme gözlerin Dedim bırak içindeki küçük kız koşsun oynasın Ruhundaki geçmiş acıları pembe renklere boyadım Gül güldü,ben güldüm ,senle içindeki kız güldü İ. Türkmen |
GÖNÜL PENCEREMDEN şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı KUTLUYORUM...