KAYALARDAN ÇÖKERKEN

Gece gölgesinde arş-ı alaya
Sevmek yok dedim çığlıklar attım
Şu dertli başımla zorlu belaya
Ben bu değil idim çığlıklar attım

Güneş küsmüş şavkı vurmaz düşüme
Lodos esmiş bahtım düşmez peşime
Selamını kesmiş engel işime
Gittim yorgun adım çığlıklar attım

Uslanmaz gönlümün kurbanı oldum
Hayatı el çekmiş unutmuş buldum
Aşk uçurumunda karanlık kaldım
İçtim acı yudum çığlıklar attım

Dertlere boyumu aşarken battım
Dalgalı ruhumla zehiri yuttum
Sessiz kayalardan çökerken tuttum
Oldum ıssız adam çığlıklar attım

Yalanla boğulup yaramı sardım
Gülerken kalbimi kıranlar gördüm
Yalnızlığa secde edip dem vurdum
Sanma kopar ödüm çığlıklar attım

Usandım herşeyden vazgeçip kaçtım
Hedeflerden bir çok hayalden geçtim
Yarına ümitsiz hep kucak açtım
Kalmadı hiç tadım çığlıklar attım

Kim yön verebilmiş son kaderine
Kim görebilmiş ki bu kadarını
Uzak dilekleri attım derine
Kırık kolum budum çığlıklar attım

TUBA DEVRİM (GÜLCE &DEVRİ)