Yirmi bir haziran, ikibindokuz
Babalar günüydü, senden haber yok
Oğlum delikanlım, yaşın ondokuz
Babalar günüydü, senden haber yok

Umutluydum canım, kuzumdun dünkü
Hüzünlüyüm engel, koydular çünkü
Üçüncü şahısta, olmuş çöküntü
Babalar günüydü, senden haber yok

Sanmayın unuttu, murada erdi
Bir telefon sesi, mutlu ederdi
Yerimde olsanız, zor’a giderdi
Babalar günüydü, senden haber yok

Onları tutarak, sende tekledin
Dert zincirime bir daha ekledin
Saat yirmi dörde kadar bekledim
Babalar günüydü, senden haber yok

Yiğidim sormaman, bana hor geldi
Babanı aramak, çokmu zor geldi
Ateş olup Yaktın, kalbe kor geldi
Babalar günüydü, senden haber yok

Anlamak diyorsan, beni tanıyor
İşkence bu bende, yürek yanıyor
Kendini Erciyes dağı sanıyor
Babalar günüydü, senden haber yok

Vay Ahmedim derdi, sofra sermeden
Muradı vardıda, gitti ermeden
Baba annen öldü, seni görmeden
Babalar günüydü, senden haber yok

Sizi eğitenler, örnek olanlar
Beddua edilip, ahı alanlar
Onlarda umarım, durumu anlar
Babalar günüydü, senden haber yok

Hepiniz utanın, sende bilesin
Onlarda yaşasın, çok af dilesin
Bir kere düşünüp, doğru kalasın
Babalar günüydü, senden haber yok

22/06/2009