ABDÜL KADİR BENİM YOLUM DÜŞTÜ ANAMUR’A
Senin yolun düşmedi Anamur’a
Düştü benim yolum Elini kulağına götürerek Uzun hava çeken köylüleri Dinleyemedim dinleyemedim… Köylüler de kapanmış kapana Göğüs kılları yenice yürümüş Mısır sulayan delikanlılarla Ayaküstü bir şeyler konuşamadım Tarlalara akan sulara bakamadım Tarlalar yenik düşmüş betona Kökleri dahi sökülerek yakılan Ilgın ağaçlarının duruşlarından Bir şeyler katamadım hayatıma. Ilgın ağaçları sürgüne uğramış Çayırlık alanları dolaştım Yoktu geviş getiren inek Böğüren öküz Daha doğrusu çayırlık alan yoktu İzini sürdüm Kasnak dokuyan abdalların Onlar da ayak uydurmuş gidişata Kızları fistan giymiş tanıyamadım İbrahim ŞAHİN |
Her sözün hasrettir, bu düşünceye
Vatanım dedim pes Cennet ülkeme
Yaziver de kalsın, Kadir bilene
Çok saygımla Şairim.