Zor iştir beni sevmek, her gönüle sığmam ben.
Benimle aynı gözle, âleme bakan gelsin.
Hatır gönülden başka, mal mülk servet yığmam ben.
Karşılıksız sevgiyle, çağlayıp akan gelsin.

Elinde olanlarda, “elin” hakkı var diyen.
Yüreğinden seslenen tüm insanları duyan.
Çoğu tasadduk edip, kendisi azla doyan.
Buram buram insanlık, merhamet kokan gelsin .

Haksızlık karşısında, susmayı utanç sayan.
Zalime korku verip, zulmüne posta koyan.
Elinden geldiğince, hak ve adalet yayan.
Cesaretin zırhını, göğsüne takan gelsin.

Hayır için kaynayan, çorbalara tuz atan.
İhtiyacı olana, her daim el uzatan.
İmkanı dahilinde, hep kollayıp gözeten.
Eğrilen çivileri, düzeltip çakan gelsin.

Ağacı, kurdu, kuşu, evrenin süsü gören.
Onları kainatın,nefesi,sesi gören.
Asıl mücadeleyi, kendi içinde veren.
Nefsiyle savaşından, zaferle çıkan gelsin.

Herkes için tospembe, hayaller kurabilen.
Bencilliği hapsedip,zincire vurabilen.
Almadan verebilen, hazzına erebilen.
Menfaat dünyasında, putları yıkan gelsin.

Şehit analarının, çatılan kaşı için.
Öksüz ve yetimlerin, akan gözyaşı için.
Koparılmak istenen, tek çakıl taşı için.
Pirelerle birlikte, yorganı yakan gelsin.

Zor iştir beni sevmek, her gönül taşıyamaz !
Her insan benim gibi, uçlarda yaşıyamaz !

(Onuncuköylü-İsmail SIKICIKOĞLU)