BİLEMEZSİN.( 907.)
Yitik hayallerimi ard arda sıralasam
Şaşırıp ta kalırsın kalp kapım aralasam Şen şakrak güldüğüme bakıp aldanma sakın Nasıl çıktım sabaha sen asla bilemezsin Şimdi gerçekle yalan karman çorman biçimde Düşler hayaller ile bir kargaşa içinde Mantığım doğrularla bu savaşın peşinde O riyakar yüzlerden ne çektim bilemezsin Diyorlar yazık olmuş gönül yakmış başını Sanıyorlar sevdadan akıttım göz yaşımı Şimdi gerçekle yalan karışmaya başladı Kimin için kul köle olduğum bilemezsin Her acının çizgisi izi kaldı bu tende İçimde ki dertleri açıp ta bir görsen de Bu şen tavırlarımı mutluluğumdan sanma Yüzüme hangi maske taktığım bilemezsin Fatma Ayten Özgün |