KALBİMDE NABZININ ATIŞI GİBİ (54.)
Ben hep uzaktan sevdim seni
Oysa birlikteliğimize kurmuştum hayallerimi Hiç dokunamadım tenine tutamadım ellerini Öyle özledim ki seni suların toprağa akışı gibi Gözlerin çaresiz bakışı gibi Kalbimde nabzının atışı gibi Öylesine sessiz ve yalnızım ki Gökteki yıldızlar gibiyim Başkadır benim sevmelerim Senden uzakta kaldı tüm hayallerim Kırıldı tüm umutlarım Kim bilir şimdi nerelerdesin Kırk umutlarımı bıraktım bir yana Sözlerin bittiği göz yaşlarımla Haykırdım isyanımı kaderden yana Tel tel hüsran dokundun yüreğime Öylesine acılı öylesine acılıyım ki Yaşamak seninle güzeldi hayal ötesi Şimdi hangi karanlıklarda ararım seni Duygularıma yenik düştüm yine Kaldıramadı yüreğim Yaralıyım derinden Yalnızlık kokuyor bedenim Gel artık hafiflesin acılarım kederim Yalnızlığımı al koynuna Sıkıca sar kollarınla Canım kanım çekildi üşüdüm birden Duymaz oldu kulaklarım tutmaz oldu ellerim Şu anda seninle olmak vardı Ruhunu ruhumla sarmak vardı Başımı göğsüne yaslayıp Gerçeklere dalmak vardı Masmavi düşler diyarında Parlayan yıldızların ışığında Seninle göz göze gelmek vardı Ne yazık ki gördüklerim hayaldi Fatma Ayten Özgün |
Tel,tel hüsran dokundu yüreğime.
Öylesine acılıyım’ki,
Yaşamak seninle güzeldi hayal ötesi.
..."
Bu neydi ya böyle, bu nası bi vurgu.. Ben, ne yazsam, ne desem bir şeyleri eksik bırakmış olucaktım. Yorumsuzum..!
Sevgiyle/dostlukla...