BABAM DERDİKİ 2
Babam hep söylerdi bana.
Küpe olsun kulağına. Bilemezsin kıymetini, Ona muhtaç olmayınca. Ağır gelir yazın aba, Atarsın onu kenara. Değerlenir karakışta, Paha biçilemez ona. Harmandan sonra atarsın Bir kenara bırakırsın. Ona bir değer vermessin. Değerliydi oysa yaba. Kendi zamanı içinde, Değerlidir bütün nesne. Değersizken koy kenara, Kullanırsın ihtiyaçta. Onun için cancağızım, Gözümün nuru evladım. İşlerini yap vaktinde , Mutlulukla yaşayasın. |