Dokunulmalı
Demek ki
İlk iş seni unutmak olmalı… Ve elbette Tüm dokunulmaz olanlara dokunulmalı! Belki de Sancıdadır çaresi! Doksanlardan bugüne… Ne kadar hüzünlü şarkı varsa Acıta acıta dinledim Jiletliydi namesi En çok sevdiklerimi ise Tekrar tekrar, döne döne, Defalarca… Bir ötenazi hastası gibi ölümüne… Harca sevgili, Fütursuzca, Gâvurca harca… Borca alınamayan sevdanın, Son çırpınışlarını da Defalarca harca… Cesurca! Kim bilir? Belki bir şeyler devinir! Bilinmez ki Belki de ‘aşk’ Bir kez olsun yenilir! Hem bilirsin ki Yenilir, yutulur kelam değildir; ‘Seni ölünceye dek seveceğim’ cümlesi… Cümle âlem inansın Ya da inanmasın ne fark eder? Yemin olsun ki ben Hala seviyorum seni, Ve seveceğim daim… Ah! Zalim; Demli şiirler, Her dilde bellenir Hem, ezbere de söylenir… Sanma ki yalnızca Kalpsizlere, Yüreksizlere yönlenir! Ayrılıklar zor… Dibe vura vura yaşar şair Kanaya kanaya şiir susar! Belki Sancıdadır çaresi! Kusar… Hece hece, Kelime kelime kusar… Öyleyse ilk iş Seni unutmak olmalı… Ve elbette Tüm dokunulmaz olanlara dokunulmalı! Söylesene sevgili; Her daim şair mi saçlarını yolmalı? Sevenin gönlü mü, delik-deşik oymalı? Kalpsizlerin, yüreksizlerin sonu, Sence nasıl solmalı? Söylesene sevgili; Sevenler mi hep, umutsuz Ve mutsuz olmalı? Antakya, 02.07.2022 Ali Asafoğulları |