OLDUİnsanlığın sonu karma karışık, Ahlâk gün geçtikçe tükenir oldu. Şükür yok nimete yüzler buruşuk, Kullar anlamsız hal takınır oldu. Ölçü tartı eksik alış verişte, Fırlamış yaydan ok durmaz kirişte. Hep hayır görürdük yapılan işte, Çoğunluk her şeyden yakınır oldu. Kiminin ocakta kaynamaz aşı, Kiminin toprağa akar gözyaşı. Kiminin acısı çatlatır taşı, Komşusu aç yatan tıkınır oldu. Dağlarda taşlarda geçer gecesi, Vatan millet için şehit nicesi. Cemâline hasret kalır ecesi, Paralı erlikten sakınır oldu. Düşenin dostu yok Allah’tan başka, Dünyaya çok önce gelseydim keşke. Yeni nesil önem vermiyor aşka, Sokakta can candan çekinir oldu. Sohbet kalktı rafa cep girdi safa, Akraba yarende kalmadı vefa. Sahilde kırlarda sürülmez sefa, Dost kelamı dosta dokunur oldu. Dindari/Osman Dindar/İst. |