BOYACI
BOYACI
Omzuna asmış boyacı sandığı, Kırk beş elli kilo yok ağırlığı, Yalnız üç lira boyadan aldığı, Geldi yamacıma çöktü boyacı. Yaklaştı yanıma çekinerekten, "Boyayayım abi", sesi ürkekten, Tavrında büyüklük nice erkekten, Siftaha boynunu büktü boyacı. Üstü başı boya, rengi morarmış, Kim bilir talihi? Bahtı kararmış, Açlıktan, yokluktan benzi sararmış. Ahvali haline döktü boyacı. Sordum; "kardeş kaç?", dedi on iki, "Baban ne iş yapar?" Dedi "bilmem ki!", "Bir nevi bütçeye destek benimki", İçini boşalttı, söktü boyacı. On iki kardeşin hamisi imiş, Dokuzuncu sınıf, talim edermiş, Daha on beşinde sırlara ermiş, Sandığı kendine yüktü boyacı. 15.11.2021/AKÇAKALE |
*** BOYACI *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...