GİDER
Gönül can belleme bir yabancıyı
Yanından el gibi geçer de gider Söyleme serdeki gizli sancıyı İçinden şifayı içerde gider. Arif gibi görse bilse ne çıkar Selam esirgeyen saraylar yıkar Çatar kaşlarını yüzünü döker Gönül dalımızdan uçar da gider. Gönül boşa ı bakma dost varmı diye Yaban eller dolmuş bağa bahçeye Bizim dikenimiz Gül’den hediye Gül Kadri bilmeyen biçer de gider. H.Aynaci. |