SÖYLEYEMEDİKLERİNİ SÖYLEME
diyeceklerini dedin de
söyleyemediklerini söyleme suyundan da koy ama sakın beni demleme zaten fena yanmışım ateşi bir de sen körükleme elinden geliyorsa merhem ol yarama ki kanayacak kadar kanadım lütfen tafra yapma bana kendine gel kendine bak bir gün sığmayacaksın bu çekildiğin limana şimdi zaman bulamazsın belki sarıl amana güman etme sarıl binlerce öksüz kalana meyvesini aldığın ağaca gözün gibi bak duyuyor musun beni geçmesin hak iki tak tak bir şakşak ne çok da türemiş yavşak yönüne değil önüne bak |
Esprili güzel bir şiir.
Kutlarım,esenlik dilerim.