(gene de mutluyduk)

Alamaç olurdu yahılan ataş,
Saçımızı yahar yahar gulerdik.
Başımıza dağse dostdan gelen daş,
Dişimizi sıhar sıhar gulerdik.

Bazı herslenirdik oyun bozana,
Aşşıhları yalan yağnış düzene,
Sırayınan süt gaynayan gazana,
Gafamızı sohar sohar gulerdik.

İki somah darı gorduh hediğe,
Dolsa bile dişimizde gediğe,
Fosur Osmanınan allı Fadiğe,
Köşelerden bahar bahar gülerdik.

Oynaşırhan parçalardıh yasdığı,
Gorulmezdi heç kimsenin kusdüğü,
Barnahsız, topuhsuz gara lasdiği,
İki de bir yıhar yıhar gulerdik.

Dambaşında yatarıdıh serince,
Yüzümüze gızgın guneş vurunca,
Geçilerle ahırlara girince,
Tezek gimi kohar kohar gülerdik.

Her birimiz birer dürüm gaparah,
Koyün meydanına doğru goparah*,
Dabancayı odunnardan yaparah,
Boğrümüze dahar dahar gulerdik.

Yollara dokülen daşları depip,
Yarışda en önden sırayı gapıp,
Kirpit çöpüyünen iresim yapıp,
Gapılara çahar çahar gülerdik.

Ağşam olur davar sığır gelirdi,
Herkes gendi keşiğini bilirdi,
Zaten üç-beş dene goyun olurdu,
Ahırlara dıhar dıhar* gülerdik.

Ervani’yim, kim ohuya kim yaza,
Sevdanın şerbeti dolmuyu söze,
Gençlik işte gonül düşdü bir gıza,
Yollarına çıhar çıhar gulerdik.

İhsan ŞOLA(Ervani)

Goparah: kopmak, koşmak (koşarak)
Dıhar: tıkar, tıkmak,