EY GÜL PERİ
Ey gül peri, ne olur kaldır nikab-ı hüsnünü,
Yakma nârına artık, bilsen; takatım kalmadı. Cefa etmek ki senin şanındandır sevdiğine, Vazgeçilmezsin, başkasından gönlüm safa bulmadı. Yârim şu an pür neşe bense yalnızlardayım. Aşkını düşürdün gönlüme, sönmeyen yangınlardayım. Dert-nâk olmuşum devasız sancılardayım. Ötesi bilinmez, sonu gelmez taşkınlardayım. Her kula nasip olmaz derler bu aşkın yazgısı, Yakar kavurur gönülden, bu aşkın yangısı, Yârim acımaz çektirir cefayı bitmez sancısı, Bu aşka müptela kim var? Kerem mi, Mecnun mu, hangisi? Ebubekir ALTUNTAŞ |