Paşam’a…
Bitmek bilmeyen ,tükenmeyen özlemimsin.
Bir bilsen nasıl yollarını gözlediğimsin. Geceleri uykularımın bölünme sebebisin. Sancıyan yüreğimin derdi’de , dermanı’da sensin. Hasret kalmadım:hasret bırakıldım ben o bağdem gözlere . Umudumu kesmedim yanımda olmasan bile. Elbet o gün gelecek saracağım seni Sinem’e. Dökülecek o tatlı dilden (Anne )kelimesi yine. Et tırnaktan ayrılmaz ! Bu gönül herşey’den geçer de ,evlat’tan geçmez! Benim sabrım hiç bitmez ,tükenmez beklemelere! Geldiğin gün düğün dernektir göğüs kafesimin altındaki kentte. Savunmam tüm olanları, ama ben hiç istemedim kader savurdu bizi ayrı yerlere. İnan anlayamadım nasıl düştüm bu hile’ye. Yüzüm yok paşam senden af dilemeye . Ama yinede ümitliyim gelecek “bizli”günler diye.(Gelecek bizli günler …) |