Gülüşünden Karanfil Esiyor
Senin şehrinin
deniz renkli sokaklarında yürüyorum hasrete öfkeli dalgalar gibi gamzelerindeki nehire susamış ve heyecanla yokluğuna titriyorum yıldız kokulu sabahsız gecelerin içinde kaybolmuşum sonsuz acıların biriktiği sabahlara kadar buz tutan geceyi avuçluyorum yenik düşmüş yüreğimle, ılık bir kuş sesisin donmuş düşlerimde gülüşünden karanfil esiyor bakışlarının renginde açıyor çiçekler gülüm mevsimler yok ki sadece sen varsın, buğulu sesinde bahar şarkılara sevdalı lacivert dağlar çınarın altında ceylanlar için pınar mavi kumsalda hayalin elimde kadeh var... |
Saygı ve selamlar.