Beyaz Acılar
Geceyi samanyolunda yaşıyor
mavi yürekli yıldızlar bir de sen kayboluyorum yaralı sabahlarda beyaz acıların gölgesindeyim, bazan çıkarım dağlara koklamak için sensiz havayı boğulur gibi olur düşlerim maviler gider gökyüzünden dereler susar ırmaklar kurur çiçeksiz gülsüz bahçeye döner sanki hayat durur sessizce sensizce, özlemlerin kokuyor zaman yol uzun karanfil sabırsız sular yükseliyor gözlerimde hava uçurum renginde saçların ve akşamın karanlığı habersiz esiyor yüreğimde kutsal tapınağındayım sevdanın senin, günbatımı ve şarap kırmızısı yakamozları içiyorum ben... |
ömrünüz çok kaleminiz daim olsun
selam ve saygımla