*** TUT ELLERİMDEN ***
*********************
Umutlarımız Sonbahar gibi döküldü yaprak yaprak Kapalı kapılar girdi aramıza seninle Hasret bıraktılar beni gözlerine Kızgın hançerler batırdılar yaramıza Yıktılar dünyamızı...Ay karanlık sularda... *** Gök, gürlemeler içindeydi bu sabah Gidişine işte isyanlar, yağmurlar. Sağnak sağnak indi yüreğime yokluğun... Bir sen, bir de ben mi böyle kadere mahkum Kim kapattı gönlümüzü karanlıklara... *** Aldılar gözlerini gözlerimden miller çekerek Soldurdular gönül bahçemin güllerini. Bir fırtına şimdi camlarımı döven Zifirimsi gecelerde büyür yokluğun Ben se şiirler kuşanırım sana Kalbim yorgun . *** Oysa ben bir çırpıda yıkılacak değildim Yoksa ellerin...gözlerinsiz, işte ondan Bir adım ötemde sen varsın Ama arada kilitli engellerin. Kucaklardım gül kokuların burnumda Çiçekli aydınlıklar öpecekti bizi Şu taş duvarlar olmasaydı. *** Şimdi içime Sonbahar yapraklarıiniyor Yine masmavi olamazmı dünyamız Gözlerimden ayrılık sağnakları yağıyor Bir uçurumdan düşüyorum sanıyorum Tut ellerimden Bırakma beni... Yoksa kendimi bulamayacağım Yitiyorum yokluğunda... Tut ! Tut ellerimden. *** Günay Koçak 14.06.2022 |